Theme Preview Rss

Przydomowa oczyszczalnia ścieków - ekologiczna alternatywa dla szamba

Przydomowe oczyszczalnie ścieków są coraz bardziej popularną alternatywą dla szamb bezodpływowych w miejscach, gdzie nie ma kanalizacji. Mimo większych kosztów instalacji coraz więcej osób się na takie rozwiązanie decyduje.

Jak działa przydomowa oczyszczalnia ścieków?

Przydomowa oczyszczalnia ścieków wygląda podobnie jak szambo bezodpływowe. Tu również mamy zakopany w ziemi zbiornik. Różnica polega na tym, że do zbiornika dodawane są specjalne bakterie beztlenowe, które rozkładają zawartość szamba na wodę i substancje proste. Substancje stałe osiadają na dnie, podczas gdy woda po przefiltrowaniu rozprowadzana jest drenażem do gleby.

Dzięki temu, że większa część szamba trafia do gleby (woda), w zbiorniku pozostaje mniej substancji, które muszą być wywiezione. Dlatego taką oczyszczalnię opróżnia się z reguły raz na kilka lat. Jedynym kosztem, który musimy ponieść to zakup odpowiednich materiałów eksploatacyjnych (bakterii). Przyjmuje się, że koszt instalacji oczyszczalni (około 10-15 tysięcy zł - dwa razy więcej niż dla szamba) zwraca się już po 5 latach.

Zobacz też:
Ile kosztuje przydomowa oczyszczalnia ścieków
Jak działa przydomowa oczyszczalnia ścieków

Prawdy i mity o torbach ekologicznych

Od kilku lat pojęcie toreb ekologicznych staje się coraz bardziej popularne. Większość supermarketów zastąpiła zwykłe foliówki torbami ekologicznymi, często za dodatkową opłatą. Ale czy te nowe torby są faktycznie ekologiczne?

Foliówka a torba papierowa

Na zachodzie bardzo popularne są torby papierowe, które rzekomo mogą być bardziej ekologiczne niż torby foliowe. Prawda jest jednak taka, że produkcja toreb papierowych wymaga dużo więcej energii niż produkcja toreb foliowych, więc bardziej obciąża środowisko. Ponadto, do produkcji papieru potrzeba drewna, nawet przy częściowym recyklingu makulatury. Dodatkowo jeszcze torby papierowe zajmują więcej miejsca niż torby foliowe, więc ich transport i składowanie jest bardziej kłopotliwe.

Torby biodegradowalne

Na większości toreb oznaczonych jako ekologiczne, widnieje informacja o tym, że torba jest częściowo lub w całości biodegradowalna. Dzieje się tak poprzez wykorzystanie w produkcji materiałów pochodzenia roślinnego, które mogą być później trawione przez mikroorganizmy, albo poprzez specjalne modyfikacje polimerów, które pozwalają na stopniowy rozpad łańcuchów dzięki działaniu słońca, temperatury lub po prostu po użytkowaniu. Powoduje to, że torby biodegradowalne mogą stopniowo rozkładać się na coraz mniejsze części, aż w końcu w całości przekształcą się w wodę, dwutlenek węgla i humus.

Niestety, aby proces ten mógł się skutecznie zakończyć, torby tego typu muszą znaleźć się w kompostowniku, w przeciwnym wypadku bakterie nie będą miały do nich dostępu i proces nie będzie efektywny. Nie wystarczy więc stosować tego typu toreb. Potrzeba je odpowiednio segregować wrzucając je do pojemników na plastik.

Przede wszystkim zdrowy rozsądek

Wprowadzenie toreb ekologicznych przez supermarkety ma w większości przypadków cel marketingowy. Markety albo zarabiają na torbach, które od niedawna stały się płatne lub wykorzystują wprowadzenie toreb ekologicznych w celach public relations. Nie mniej jednak, takie podejście może skutecznie zmienić przyzwyczajenia klientów i spowodować, że chociaż część z nas będzie wielokrotnie używać wcześniej zakupionych toreb, przez co zmniejszy się produkcja nowych foliówek, mniej będzie też z nich śmieci.

Ekologiczny opał

Co prawda ekologiczne ogrzewanie bazuje na wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii, to jednak pozyskiwanie ciepła z ekologicznego opału jest dobrym rozwiązaniem dla miłośników konwencjonalnych metod grzewczych. Zastąpienie tradycyjnego drewna biomasą czy brykietem, pozwala między innymi zapobiec niepotrzebnemu ścinaniu drzew.

Brykiety jako materiał wytwarzany z trociny i odpadów drzewnych występuje w postaci sypkich, regularnych, sprasowanych bloków. Powstaje z trocin, torfu, miału, węgla drzewnego, słomy lub innych surowców roślinnych. Istnieją przede wszystkim dwie odmiany różniące się technologią produkcji: brykiet wytwarzany dzięki prasowaniu pod ciśnieniem i brykiet z dodatkiem substancji chemicznych. Z uwagi na wydzielanie przykrej woni podczas spalania brykietu drugiego rodzaju, znajduje on zastosowanie w celach przemysłowych. Na potrzeby opalania prywatnych kominków przeznacza się brykiet w czystej postaci. Choć nie szczyci się walorami estetycznymi jak drewno, przy porównaniu nie można pominąć zalety, jakim jest jego wyższa wartość energetyczna. Można zakupić brykiet w formie odłamków o przekroju kołowym lub prostokątnym albo pelet. Pozwala w tani, ekologiczny sposób ogrzewać dom, zmniejszając emisję substancji toksycznych.

Pelety bywają nieraz oddzielnie traktowane jako postać biomasy. Cechuje je niska wilgotność oraz wytwarzanie niewielka ilość popiołu w czasie spalania. Występują w formie drobnego granulatu pochodzącego z pulpy trocin drzew iglastych. Wartość energetyczna 1 kg peletu porównywana jest z 0,5 m³ gazu ziemnego. Opłacalne paliwo może być stosowane w kotłach grzewczych oraz piecach kominkowych.

Ogrzewanie kotłem na biomasę spalającym zrębki, pelety, drewno kawałkowane, ziarno czy słomę dzięki zastosowaniu podajnika ułatwia obsługę. Kocioł na pelety wymaga ładowania jedynie dwa razy w tygodniu. Trzeba się jednak liczyć z koniecznym odpowiednim przechowywaniem zwłaszcza zrębków, aby zapobiegać procesom gnilnym surowców roślinnych.

Pelety oraz brykiet stanowią korzystną alternatywę dla tradycyjnych metod opału. Dodatkowo dzięki krótszej drodze transportu opału od producenta do klienta ogranicza się zanieczyszczenie przyrody podczas ekspedycji. Pozwalają w codziennym użytkowaniu zadbać o środowisko, a przy tym żyć ekonomiczniej.

Co to jest świadectwo charakterystyki energetycznej dla domu jednorodzinnego

Świadectwo charakterystyki energetycznej dla domu to dokument określający jakość budynku z punktu widzenia zapotrzebowania na energię do ogrzewania. Cały dokument składa się z kilku stron. Głównym elementem dokumentu jest opisana wartość wskaźnika zapotrzebowania każdego metra kwadratowego budynku na energię cieplną (E). Jednostką parametru E jest kWh/(m2*rok). W świadectwie charakterystyki energetycznej znajduje się też opis budynku i cech, które wpływają na wartość parametru E. Są tam też zazwyczaj wytyczne odnośnie zmian, które mogą poprawić charakterystykę energetyczną budynku.

Świadectwa charakterystyki energetycznej wydawane są przy audytach energetycznych przez uprawnionych audytorów. Każdy dom czy mieszkanie, które zmienia właściciela, oraz każdy nowo powstały budynek musi mieć świadectwo charakterystyki energetycznej. Ważność takiego dokumentu to 10 lat.

Świadectwo charakterystyki energetycznej dla domu jednorodzinnego
Świadectwo charakterystyki energetycznej zostało wprowadzone by nakłonić inwestorów do większej dbałości o energooszczędność nowo powstających budynków oraz uświadomić ludziom, że istnieje coś takiego jak charakterystyka energetyczna budynku. Osoba kupująca nieruchomość może zapoznać się ze świadectwem charakterystyki energetycznej i wziąć pod uwagę parametr E przy wyborze nieruchomości. Dzięki temu nie tylko obniżamy koszt ogrzewania, ale też dbamy o środowisko zmniejszając emisję gazów cieplarnianych.

Wskaźnik zapotrzebowania na energię cieplną dla nowo budowanych domów jednorodzinnych powinien teoretycznie przyjmować wartości w przedziale od 90 do 125 kWh/(m2*rok). Jednak charakterystyka energetyczna budynku nie zależy tylko od planów i założeń konstrukcyjnych, ale też od wykonania i użytych materiałów, co w praktyce może zwiększyć wskaźnik zapotrzebowania na energię cieplną do nawet 240 kWh/(m2*rok). Dla porównania, domy pasywne osiągają te wskaźniki na poziomie 15 kWh/(m2*rok).

To jak zależy wskaźnik zapotrzebowania na energię cieplną od różnych założeń konstrukcyjnych obrazują kalkulatory charakterystyki energetycznej na stronach biura Archon: http://www.hybrid.pl/archon/optymalizacja/index.php?plik=dom_w_wiciokrzewie

Zobacz też:
Co to są rekuperatory
Na czym polega dom pasywny
Współczynniki przenikania ciepła dla ścian, okien i dachu
Świadectwa energetyczne - oferty

Co to jest współczynnik przenikania ciepła (parametr U)

Współczynnik przenikania ciepła (czy współczynnik przenikalności cieplnej) oznaczany jako parametr U to oznaczenie właściwości termoizolacyjnej dla danej przegrody domu (ściany, okna, dachu, etc.). Wartość U określa ile energii przenika przez metr kwadratowy przegrody w czasie jednej sekundy gdy różnica między temperaturą na zewnątrz i wewnątrz wynosi 1 stopień Celsjusza. Na przykład, dla ściany z cegły Porotherm o grubości 38 cm z otynkowaniem na zewnątrz i wewnątrz współczynnik przenikania ciepła wynosi 0,41 W/(m2*K). Im współczynnik przenikania ciepła niższy, tym ściana lepiej izoluje dom przed utratą ciepła.

Współczynnik przenikalności cieplnej wpływa na energochłonność budynku, czyli na ilość energii jaką dom zużywa w ciągu roku. Im niższe parametry U dla poszczególnych przegród, tym mniej energii potrzebujemy na ogrzewanie domu, czyli mniej pieniędzy wydajemy na gaz czy olej opałowy, co również pozytywnie wpływa na zmniejszanie emisji do atmosfery gazów cieplarnianych.

Zastanawiając się nad wyborem drzwi, okien czy rodzajów izolacji warto znać współczynnik przenikalności materiałów, by wybrać najkorzystniejszy stosunek ceny do parametru U.

Zobacz też:
Na czym polega dom pasywny
Co to są rekuperatory?
Jak działa centralne ogrzewanie

Jak działa segregacja odpadów i jakie śmieci można recyklingować?

Czy wiesz, że w ciągu całego życia każdy człowiek produkuje około 600 razy więcej śmieci niż sam waży? W dużych miastach każdego dnia na wysypiska trafia kilkaset ton śmieci. Przy takim tempie niedługo utoniemy w śmieciach! Dlatego tak ważna jest segregacja śmieci i ich recykling.

Większość śmieci, które dla nas są bezużyteczne, można wykorzystać, co nie tylko zmniejsza produkcję odpadów, ale także obniża zapotrzebowanie na nowe surowce, co również korzystnie wpływa na środowisko. Śmieci, które wrzucamy do specjalnych pojemników są najpierw sortowane, a później przetwarzane na nowe materiały. W przypadku niektórych surowców śmieci mogą być wykorzystane w 100% do produkcji nowego produktu. W innych przypadkach do surowców z recyklingu dodaje się czyste surowce, by uzupełnić braki w materiałach przetworzonych.

Co można recyklingować?

Informacje na temat śmieci, które można segregować i recyklingować są zazwyczaj umieszczane na pojemnikach na śmieci. Jednak oprócz samego faktu możliwości recyklingu ciekawe są też metody wykorzystania takich materiałów:

Szkło

Kosze do recyklingu szkła
Szkło może być przetwarzane w całości i surowce z recyklingu same wystarczają do wytworzenia nowego produktu. Oprócz oczywistych zalet z przetwarzania śmieci, wytwarzanie produktów ze szkła z recyklingu jest dodatkowo mniej energochłonne niż wytwarzanie ich od surowców wstępnych. A więc, przy produkcji wydziela się mniej gazów cieplarnianych.

Zazwyczaj szkło kolorowe wykorzystywane jest do produkcji nowych pojemników ze szkła kolorowego, a czyste do produkcji czystych. Dlatego zazwyczaj mamy do wyboru dwa pojemniki na szkło. Jeden na kolorowe, drugi na czyste.

Decydując się na segregację szkła dobrze jest opłukać wnętrze, ponieważ pozostałości po jedzeniu czy napojach przyciągają owady i bakterie. Nie ma, natomiast, potrzeby zdzierania naklejek, gdyż szkło jest i tak czyszczone w fabryce.

Ważne jest to, żeby do pojemników na szkło nie wyrzucać szyb, ceramiki, żarówek czy naczyń żaroodpornych, ponieważ mogą one uszkodzić piec w fabryce.

Odpady organiczne

Kompostownik
Recyklingować możemy też odpady z ogródka czy kuchni. Służą do tego kompostowniki, które oprócz pozbycia się śmieci dają też pożyteczny w ogrodzie kompost. Kompostownik może zrobić każdy, kto mieszka w domu i ma wystarczająco miejsca. Wystarczy zbić kilka desek i odpowiednio o niego dbać, by po 10-12 miesiącach śmieci "przemieniły" się w nawóz. W ten sposób można przetwarzać liście, trawę, odchody zwierzęce, resztki z kuchni (oprócz mięsa i owoców cytrusowych), zgniłe owoce, popiół z kominka a nawet czysty papier.

Zobacz też: jak działa kompostownik i co można kompostować.

Papier i tektura

Śmieci papierowe
Z papierem są niestety największe problemy w recyklingu. Przede wszystkim przy przetwarzaniu papieru skracają się wytworzone z roślin włókna i stopniowo dochodzi do tego, że są one zbyt krótkie, aby powstał nowy produkt. Dlatego do produkcji nowego papieru można dodawać tylko kilkadziesiąt procent papieru z recyklingu. Ponadto są różne jakości papieru. Z ręczników kuchennych nie można wyprodukować papieru do drukarki. Dlatego konieczna jest dodatkowa segregacja. No i na końcu, papier często pokryty jest tuszem, więc przed przetworzeniem konieczne jest jego usunięcie. Wymaga to użycia wybielaczy, a podczas wybielania wytwarzane są odpady toksyczne. Dlatego recykling papieru nie jest tak czysty, jak byśmy chcieli.

Nie mniej jednak warto recyklingować papier, szczególnie ten nie pokryty tuszem. Nie można natomiast przetwarzać papieru z chusteczek, czy papieru toaletowego, ani papieru pokrytego woskiem czy laminatem.

Metale i aluminium

Metale i aluminium można recyklingować wielokrotnie i tak samo jak w przypadku szkła mogą w całości zostać przetworzone w nowy produkt. Ponadto, wydobywanie i przetwarzanie metali jest bardzo energochłonnym procesem, więc korzystanie z już przetworzonych materiałów jest bardzo opłacalne.

Segregując odpady metalowe i aluminiowe z kuchni powinniśmy ze względów sanitarnych opłukać je z resztek jedzenia.

Plastik

Śmieci plastikowe
Ze wszystkich rzeczy, które wyrzucamy na śmieci, to właśnie plastik powoduje najwięcej problemów. Po pierwsze, plastik w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat stał się najbardziej popularnym materiałem do pakowania produktów żywnościowych i napojów, więc tego typu śmieci nagromadziło się bardzo dużo. Poza tym, przetwarzanie plastiku jest problematyczne, ponieważ istnieje tak wiele rodzajów tego materiału, że nie można zastosować jednej metody do przetwarzania wszystkich. Ponadto, pojemniki plastikowe są duże i szczególnie w przypadku butelek, jeżeli wyrzucimy je zakręcone, wtedy takie śmieci ciężko skompresować i zajmują więcej miejsca zarówno w przechowywaniu, jak i transporcie.

Tym bardziej ważne jest, żeby recyklingować plastik. Sortownie odpadów poradzą sobie z rozdzieleniem surowców na poszczególne rodzaje, wystarczy tylko dać im szansę. Pamiętajmy o tym, żeby zawsze zdejmować nakrętki z butelek oraz w miarę możliwości zgniatać pojemniki, by zajmowały mniej miejsca.

Najbardziej popularnym plastikiem w naszych domach jest PET. Plastik ten nie może być przetworzony ponownie w butelki, ale wykorzystuje się go w produkcji izolacji. Grubsze butelki i zbiorniki stworzone są z HDPE, który może być przetworzony w bardziej wytrzymałe materiały, takie jak chociażby rury czy duże zbiorniki.

Jak wykorzystać deszczówkę?

Deszczówka dzięki odpowiedniej instalacji może być wykorzystana nie tylko na potrzeby ogrodu ale również w domu. Wodę pozyskaną z opadów stosuje się do czynności niewymagających idealnie czystości. Pozwala to zaoszczędzić zużycie wody wodociągowej i przy tym zagospodarować kłopotliwą ilość wody podczas ulewnych deszczy.

Deszczówka posiadająca lekko kwaśny odczyn nadaje się do podlewania roślin, szczególnie preferujących kwaśne gleby (np. magnolie, hortensje, wrzosy). Elementy zbierające i rozprowadzające deszczówkę muszą być wykonane z nierdzewnego materiału, warto je "ukryć" pod ziemią albo zamaskować pnączami. Betonowe zbiorniki można wykonać samemu, wykorzystując pierścienie pod studnie. Po zainstalowaniu pompy, filtra oraz systemu rur doprowadzających wodę do domu, z powodzeniem używa się deszczówki do prania, spłukiwania WC. Woda opadowa charakteryzuje się niską zawartością minerałów, zmniejsza zatem osadzanie się kamienia na urządzeniach sanitarnych, lakierze samochodowym oraz ogranicza zużycie proszków do prania i płukania tkanin. Miękka woda pozwala przez to zredukować ilość stosowanych detergentów. Sama w sobie nie posiada zbyt wiele zanieczyszczeń, w głównej mierze traci na jałowości odbywając wędrówkę po powierzchni dachu czy w rynnach.

Według statystyk ponad połowę zużywanej wody pitnej przez przeciętnego Polaka można zastąpić wodą deszczową. Realizowanie tego założenie jest niezwykle korzystne finansowo. Wymaga jednak odpowiedniej instalacji. Bardziej wyspecjalizowane zapewniają w czasie większych susz dopływ do zbiornika z deszczówką bądź do układu rur spustowych wody wodociągowej. Natomiast w okresie zmożonych opadów sprawdza się rozprowadzenie nadmiaru wody do kanalizacji deszczowej lub dzięki tzw. rozsączaczom na terenie własnej działki rurami drenarskimi, poprzez studnie chłonne lub odstojniki. Instalacja rozsączająca pozwala dodatkowo zaoszczędzić na opłatach za ścieki. Także dachy, po którym spływa pozyskiwana deszczówka, powinien posiadać pokrycie ceramiczne, betonowe lub blaszane, z kolei rynny i transportujące rury spustowe dobrze gdy są stalowe albo wykonane z miedzi.

Zobacz też:
Jak zbudować własny zbiornik na deszczówkę

Kiedy zabraknie węgla - zasoby węgla w Polsce i na świecie

Żyjemy w przedziwnych czasach. Wiemy, że pierwotnych źródeł energii starczy na nie więcej kilkaset lat, a wciąż dążymy do coraz większej ich eksploatacji. Najmniej jest ropy naftowej. Szacuje się, że przy obecnym zużyciu wystarczy jej na następne 40-50 lat! Gazu jest niewiele więcej. Węgla powinno starczyć na minimum 200 lat, jednak oszacowanie konkretnych zasobów jest trudne. Jak widać po ostatnich informacjach rozpowszechnianych przez amerykański Post-Carbon institute, obecne szacunki dla państw o największym wydobyciu węgla kamiennego mogą być zaniżone. Według tych szacunków w USA węgla wystarczy na 240 lat, w Chinach - niewiele ponad 60. Jednak jeszcze niedawno złoża USA szacowano na 400 lat wydobycia. Podobnie zrewidowano prognozy złóż w Niemczech i RPA.

Szyb kopalni węgla kamiennego
Szacuje się, że polskie złoża węgla kamiennego, które są w zasięgu działających kopalni, powinny starczyć jedynie na 40 lat. W ciągu kolejnych kilku lat będziemy świadkami zamykania kolejnych kopalni. Według szacunków do 2030 roku zamkniętych zostanie 13 z obecnie działających trzydziestu kilku. Na szczęście Polska ma też złoża jeszcze niezagospodarowane. Niestety nie wiadomo ile z nich można wykorzystać i jaka jest ich jakość. Według badań geologów, jeżeli złoża te zostałyby wykorzystane przynajmniej w jednej piątej, to zasoby węgla uda się przedłużyć na kolejne 20 lat.

Zobacz też:
http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80355,8719401,Kiedy_zabraknie_wegla_.html
http://gornictwo.wnp.pl/polskie-zasoby-wegla-moga-takze-sluzyc-zgazowaniu,69138_1_0_0.html

Co to są rekuperatory i dlaczego odzyskiwanie ciepła jest tak istotne

Rekuperator to element instalacji wentylacji i nieodzowne urządzenie w domu pasywnym czy ekologicznym. Zasada działania tego urządzenia jest prosta - rekuperatory w wentylacji mechanicznej umożliwiają odzyskiwanie ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz i ogrzanie świeżego powietrza z zewnątrz.

Nowoczesne rekuperatory pozwalają na odzyskanie 80-95% ciepła z powietrza, dzięki czemu w znaczny sposób obniżają koszty ogrzewania, a wraz z wentylacją mechaniczną dają domownikom większy komfort.

Oczywiście sam rekuperator bez wentylacji mechanicznej nie może istnieć. Dlatego mówiąc o rekuperatorach czy rekuperacji myślimy o całym systemie. To też powoduje, że koszt instalacji takiego rozwiązania jest spory i należy go przewidzieć już na etapie projektowania domu. W przeciwnym razie instalacja jest dosyć utrudniona (trzeba chociażby przebijać się przez ściany). Szacuje się, że koszt całej instalacji wentylacji mechanicznej to 15 - 30 tysięcy zł.

Wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła
Ciężko tu też mówić o opłacalności takiej inwestycji. Obniżając roczne koszty ogrzewania nawet o 1000 - 2000 zł, możemy obliczyć, że inwestycja zwraca się po kilkunastu latach nie licząc zużycia prądu, przeglądów, czyszczenia i ewentualnej wymiany urządzeń. Rekuperatory i w ogóle wentylacja mechaniczna daje przede wszystkim komfort z użytkowania i świadomość oszczędzania energii. W zimie daje świeże powietrze rozprowadzane równomiernie i bez utraty ciepła. Latem umożliwia szybką wymianę powietrza w domu bez konieczności otwierania okien, co jest szczególnie istotne w przypadku miejsc o wysokim poziomie hałasu.

Zobacz też:
Co to są rekuperatory
Ile kosztuje wentylacja mechaniczna z rekuperatorem

Sposoby na mniejsze zużycie wody w domu

Jest wiele skutecznych sposobów ograniczania zużycia wody w domu. Jeśli nawet nie z powodu troski o środowisko marnotrawstwo wody nie opłaca się chociażby z przyczyn ekonomicznych. Stąd warto poznać lub przypomnieć kilka rozwiązań, które pozwolą zmniejszyć straty.

Przede wszystkim trzeba zadbać o stan armatury, wymieniając zużyte uszczelki. Cieknące krany, nie tylko narażają na koszty za niewykorzystaną wodę, ale przyspieszają osadzaniu się kamienia na akcesoriach łazienkowych. Warto wyrobić nawyki brania szybkiego prysznicu i zakręcania wody podczas szczotkowania zębów. W kuchni można zastąpić zmywanie naczyń pod bieżącą wodą, myjąc je w wodzie z płynem w zlewie lub w misce, a następnie spłukując strumieniem letniej wody. Dobrą inwestycją jest zakup zmywarki oraz pralki z funkcją oszczędzania wody. Jeśli istnieje możliwość, korzystajmy z programu prania w niższej temperaturze. Kolejnymi rozwiązaniami są słuchawki prysznicowe redukujące przepływ wody, krany z jednym uchwytem zamiast oddzielnych pokręteł na wodę ciepłą i zimną oraz spłuczki WC z dwoma przyciskami – jeden opróżniający cały zbiornik, drugi połowę.

Posiadacze ogródków lub trawników powinni podlewać je odpowiednio intensywnie mając na uwadze aktualne czynniki atmosferyczne. Warto wykorzystywać deszczówkę, zraszając rośliny wczesnym rankiem albo wieczorem. Także myjąc samochód możemy ograniczyć zużycie wody, używając wiaderka z płynem i szczotki, a do spłukiwania węża z końcówką regulującą strumień wody.

Przedstawione sposoby na mniejsze zużycie wody w domu pozwalają z dobrym efektem, bez większych wyrzeczeń poprawić budżet domowy, jednocześnie dbając o środowisko naturalne.

Zobacz też:
Jak oszczędzać wodę i energię

Na czym polega dom pasywny?

Dom pasywny to standard budowy domu z zachowaniem zasad ograniczających ilość energii potrzebnej na ich ogrzewanie poprzez lepsze ocieplenie oraz inne rozwiązania, o których poniżej. Dobrze zaprojektowane i wykonane domy pasywne mogą mieć aż ośmiokrotnie niższe koszty ogrzewania niż domy tradycyjne. Możliwe jest osiągnięcie poziomu przy którym dom będzie wymagać jedynie 15 kWh na metr kwadratowy powierzchni rocznie (około 2-3 zł za metr kwadratowy).

Jakie są zasady stawiania domów pasywnych?

Przede wszystkim ważne jest, aby dom pasywny był projektowany od podstaw. Już na etapie projektu można wiele rzeczy przewidzieć tak, aby zużycie energii było mniejsze. Ponadto, w standardzie blogów pasywnych najczęściej optymalizuje się już dostępne rozwiązania, a nie wprowadza nowe.

Okna

W domach pasywnych kładzie się duży nacisk na jak najbardziej efektywne wykorzystanie energii słonecznej poprzez projektowanie dużych okien od strony południowej. Dla pozostałych stron świata stosuje się mniejsze okna, z tendencją na ich ograniczanie. Od strony północnej nie powinno być żadnych okien, dlatego zazwyczaj z tej strony projektowane są kotłownie, pralnie czy garderoby.

Ważna jest też budowa samych okien. Zazwyczaj stosuje się okna trójwarstwowe wypełnione gazem szlachetnym z wielokomorowymi ramami. Współczynnik przenikania ciepła powinien być poniżej 0,8 W/(m2*K).

Ściany

W domach pasywnych stosuje się ściany dwuwarstwowe ze współczynnikiem przenikania ciepła poniżej
0,15 W/(m2*K), co zazwyczaj odpowiada warstwie nośnej + ok. 40 cm ocieplenia.

Odzyskiwanie ciepła

W domach pasywnych ważną rolę pełni też odzyskiwanie ciepła (rekuperacja). Zimne powietrze z dworu najpierw przechodzi przez gruntowy wymiennik ciepła, który nagrzewa je do poziomu 4-7 stopni (tyle co grunt kilka metrów pod ziemią). Powietrze później przechodzi przez rekuperator, gdzie przejmuje większość ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz. Na końcu dopiero powietrze to jest dogrzewane, by osiągnąć żądaną temperaturę.

Koszt budowy domu pasywnego jest zazwyczaj wyższy niż domu tradycyjnego o 5-30%, w zależności od wyboru projektu. Jednakże nawet, jeżeli nie zdecydujemy się na budowę domu pasywnego, warto zastosować część z w/w zasad, aby przynajmniej ograniczyć zapotrzebowanie na ciepło jeżeli nie do 15kWh na metr kwadratowy, to chociaż poniżej "standardu".

Zobacz też:
http://www.spytajfachowca.pl/pytanie/69/Czy-warto-budowac-dom-pasywny/
Dom pasywny - oferty na Budowlanki.pl

Elektrownie wiatrowe w Polsce - jakie są największe, jak wygląda rozwój energetyki wiatrowej

Energetyka wiatrowa w Polsce rozwija się jak nigdy dotąd. Jeszcze w 2005 roku łączna moc wszystkich elektrowni tego typu nie przekraczała 100 MW (tyle co jedna duża profesjonalna elektrownia wiatrowa). Już w 2009 roku łączna moc wzrosła do 1 GW (1000 MW). A pierwsze trzy kwartały 2010 roku były rekordowe dla rozwoju energetyki wiatrowej w Polsce. Łączna moc elektrowni wzrosła wtedy o ponad 50%. Na rok 2011 planowanych jest też dużo nowych inwestycji, które pomogą utrzymać tempo wzrostu.

Niestety jesteśmy jeszcze daleko za niektórymi krajami w Unii Europejskiej. Na przykład w Niemczech łączna moc elektrowni wiatrowych w 2005 roku już przekroczyła 15 GW. W 2009 roku Polska była na 13 miejscu wśród państw Unii pod względem łącznej mocy elektrowni wiatrowych.

Elektrownia wiatrowa Kamieńsk, Źródło: rener.pl
Największą działającą elektrownią wiatrową w Polsce jest elektrownia w Margoninie o 60 turbinach i łącznej mocy 120 MW. Podobną moc ma elektrownia w Mieleszynie z jednymi z największych wiatraków w Europie (stumetrowe maszty i skrzydła o długości 50 metrów). Planowane są już też dużo większe inwestycje. Największa elektrownia wiatrowa ma być w Słupsku (320 MW) już w 2014 roku.

Energetyka wiatrowa w Polsce, mimo, że wciąż w powijakach, to jednak bardzo dynamicznie się rozwija i jest szansa, że w ciągu kilku lat osiągniemy łączne moce elektrowni wiatrowych porównywalne z czołówką Europy.

Co to jest rolnictwo ekologiczne i jakie są zasady takiej produkcji rolnej

Sama idea rolnictwa ekologicznego pojawiła się już w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, gdy badania żywności ujawniły fakt zależności składu i zawartości substancji w produktach spożywczych od sposobów ich produkcji. Odkryto wtedy, że część substancji rakotwórczych i szkodliwych dla zdrowia stosowanych przy produkcji żywności (na przykład z nawozów i pestycydów) przenosi się do produktów, co w rezultacie może szkodzić zdrowiu.

Na początku rolnictwo ekologiczne zaczęło być popularne jedynie w krajach wysoko uprzemysłowionych (na przykład w Niemczech). Już w latach dziewięćdziesiątych ponad 1 procent produktów żywnościowych pochodziło z rolnictwa ekologicznego.

W Polsce rolnictwo ekologiczne rozwija się wolniej, ale stabilnie. Rozwój umożliwiła ustawa o rolnictwie ekologicznym uchwalona w 2001 roku. W 2008 2% wszystkich ziem uprawnych obejmowało rolnictwo ekologiczne.

Rolnictwo ekologiczneZasady stosowane w rolnictwie ekologicznym

Przede wszystkim nie można stosować środków chemicznych do zwalczania chorób, szkodników i chwastów. Można używać jedynie metod biologicznych - przede wszystkim naturalnego płodozmianu.

W rolnictwie ekologicznym nie można tworzyć wielohektarowych pól z jedną uprawą. W zamian stosuje się małe pola oddzielone miedzą z krzakami i drzewami, które mogą być naturalnym miejscem schronienia ptaków i zwierząt zjadających szkodniki. Ponadto, stosuje się płodozmian, by nie wykorzystywać jednostronnie gleby.

Na terenach uprawnych nie stosuje się zaawansowanej melioracji. Należy pozostawić naturalne zbiorniki i cieki wodne.

W rolnictwie ekologicznym należy stosować naturalne nawozy, w tym z roślin motylkowych, w połączeniu z kompostem, obornikiem i wapniowaniem.

Nie można stosować maszyn głęboko orzących. W zamian powinno się płytko orać, a głęboko spulchniać. Dzięki temu gleba zachowuje naturalną specyfikację mikroorganizmów.

Zwierzęta hoduje się systemem ściółkowym, dzięki czemu powstaje obornik, który stosuje się do nawożenia ziemi. Zwierzętom nie należy też podawać antybiotyków ani hormonów, a pasza powinna pochodzić z własnej hodowli.

Korzyści ze stosowania rolnictwa ekologicznego

Korzyści ze stosowania rolnictwa ekologicznego są oczywiste. Z jednej strony tak wyprodukowana żywność nie zawiera szkodliwych substancji, więc jest zdrowsza. Z drugiej strony rolnictwo ekologiczne ma mniejszy wpływ na środowisko. Zachowana jest naturalna równowaga biologiczna, a do wód gruntowych nie przedostają się szkodliwe substancje.

Zobacz też: Pierwszy w Polsce biobazar

Źródło danych statystycznych: Wikipedia

Powstał pierwszy w Polsce biobazar

27 listopada rusza w Warszawie pierwszy w Polsce biobazar. Miłośnicy produktów ekologicznych będą mieli od teraz stały dostęp do produktów z certyfikatem Rolnictwa Ekologicznego. Ta inicjatywa to nie tylko ułatwienie dostępu do produktów, ale przede wszystkim wspaniały sposób na promocję produktów wytwarzanych przez rolnictwo ekologiczne. Jest to też dowód na to, że Polacy mają coraz większą świadomość szkodliwości masowej produkcji rolnej oraz coraz chętniej sięgają po produkty rolne wytwarzane w zgodzie z naturą.

Biobazar będzie czynny w każdą sobotę od 8 do 17 w Warszawie przy ulicy Żelaznej 51/53.

Zobacz też: Co to jest rolnictwo ekologiczne

Carpooling metodą na ekologiczne podróżowanie

Carpooling to zjawisko polegające zmniejszeniu kosztów podróży samochodem poprzez wspólne podróżowanie. Sama metoda podróży nie jest niczym odkrywczym, jednak moda na takie podróżowanie pojawiła się dopiero w ciągu ostatnich kilku lat. Wtedy też zaczęły tworzyć się serwisy internetowe łączące tych, którzy mieli samochód i wolne miejsca z chętnymi na podróż w czyimś samochodzie.

Carpooling jest najbardziej popularny dla przejazdów międzynarodowych. W takich przypadkach oszczędności są największe, a sama metoda podróżowania może konkurować z przelotami. Na jednym z najbardziej popularnych serwisów o carpoolingu (carpooling.pl) zarejestrowanych już jest ponad 10 tysięcy użytkowników, a z najpopularniejszych miast dostępnych jest kilkanaście ofert przejazdów do różnych miast za granicą. Na przykład na dzień dzisiejszy dostępne są dwa przejazdy z Warszawy do Monachium jeszcze w listopadzie.

Niestety nie we wszystkich miastach carpooling jest jeszcze popularny. Dla przykładu nie ma żadnego przejazdu z Łodzi do Katowic. Do Poznania dostępna jest tylko jedna oferta. Mimo niewątpliwych zalet carpoolingu nie każdemu może przypaść do gustu. Przede wszystkim, wybierając podróż samochodem może zależeć nam nie tyle na łatwości w dotarciu do konkretnego miejsca, ale także na prywatności i wolności wyboru.

Nie mniej jednak, carpooling może z powodzeniem konkurować z innymi metodami transportu i jest niewątpliwie bardziej oszczędną i przyjazną środowisku alternatywą dla jednoosobowej jazdy samochodem.

Największa elektrownia wodna na świecie - Zapora Trzech Przełomów

Zapory wodne zachwycają swoim rozmiarem i potęgą. Nawet najmniejsze zapory to niesamowite konstrukcje o skali kilkukrotnie przekraczającej budynki i wieżowce. Jedną z największych tam, a na pewno największą elektrownią wodną jest Zapora Trzech Przełomów wybudowana na rzece Jangcy w Chinach.

Największa elektrownia wodna na świecie - widok z powietrzaOsiągnięcia

Budowa elektrowni została rozpoczęta w 1994 roku. Konstrukcja na dzień dzisiejszy jest już skończona, ale pełną produktywność elektrownia osiągnie dopiero w 2011 roku. Tama ma długość prawie 2,5 km i wysokość 180 metrów. Wytworzony przez tamę zalew ma długość 660 km!

Po osiągnięciu pełnej sprawności elektrownia będzie produkować ponad 22 000 MW prądu. Ponad sto razy więcej niż elektrownia przy tamie na Solinie w Polsce! Dziesięć razy więcej niż przeciętna elektrownia jądrowa!

Aby zbudować elektrownię przesiedlono półtora miliona ludzi.

Kontrowersje

Tak ogromna inwestycja ma oczywiście wpływ na środowisko. Z jednej strony, dzięki zastąpieniu spalania węgla, zmniejsza emisję gazów cieplarnianych o 100 milionów ton (tyle co ze spalania 31 milionów ton węgla). Poza tym, ważną funkcją tamy jest kontrola wylewów Jangcy, które były dużym problemem dla mieszkańców miast położonych poniżej tamy.

Zapora Trzech PrzełomówZ drugiej strony, podwyższenie poziomu rzeki spowodowało większą erozję brzegów niż przed wybudowaniem tamy. Spływające w dół osady mogą spowodować większe ryzyko powodzi poniżej poziomu tamy, nie mówiąc już o niszczeniu wybrzeża zalewu przez osunięcia ziemi.

Kolejnym problemem jest zanieczyszczenie zbiornika ściekami, w tym też przemysłowymi. Może być to niezwykle poważny problem biorąc pod uwagę fakt, że Jangcy dostarcza jednej trzeciej wody pitnej dla mieszkańców Chin.

Jak działa pompa ciepła? Ile kosztuje i czy się opłaca?

Pompa ciepła jest relatywnie nową ekologiczną alternatywą dla ogrzewania domu. Mimo, że jest stosowana od niedawna, to szybko zyskuje nowych zwolenników. Ogólne działanie pompy ciepła można jednym znadniem określić tak:

Pompy ciepła działają odwrotnie do lodówek - transportują ciepło z zewnątrz (najczęściej z gleby) do środka domu. Nawet zimą temperatura kilkanaście-kilkadziesiąt metrów pod ziemią nie schodzi poniżej 7 stopni.




No dobrze, tylko w jaki sposób 7 stopni z gleby może ogrzać dom do temperatury powyżej 20 stopni? Cały proces przebiega już w kotłowni, w urządzeniach instalowanych wraz z pompą ciepła. Ciepła woda z gruntu przechodzi przez wymiennik ciepła ogrzewając specjalny płyn. Płyn po ogrzaniu paruje, po czym trafia do napędzanej prądem sprężarki, która zmniejszając objętość gazu zwiększa jego temperaturę. Tak ogrzany gaz zasila wewnętrzną instalację ogrzewania. Dalej ciepło przekazywane jest już do grzejników czy ogrzewa c.w.u. w tradycyjny sposób. Gaz po ogrzaniu płynu w instalacji ulega skropleniu i przez zawór rozprężny wraca do parownika.

Schemat działania pompy ciepła
Jak widać więc, pompa ciepła do działania potrzebuje też energii elektrycznej. Jednak jej zużycie jest kilkukrotnie mniejsze niż w przypadku tradycyjnego ogrzewania elektrycznego.

Ile kosztuje instalacja pompy ciepła?

W przypadku instalacji pompy ciepła oprócz zakupu samych urządzeń i elementów instalacji musimy wykonać głębokie odwierty na kolektory. To, przy wysokiej cenie samej pompy powoduje, że cała inwestycja dla domu o powierzchni 160 metrów kwadratowych może wynieść od 30 do nawet 45 tysięcy złotych.

Opłacalność pomp ciepła

Opłacalność pomp ciepła jest kwestią sporną. Jeżeli chodzi o koszty instalacji to są one o 25 - 40 tysięcy większe niż przeciętne koszty pieca. Niestety, użytkowanie pompy ciepła nie jest darmowe. Pompy ciepła zużywają energię elektryczną. Oczywiście nie są to wartości takie jak w przypadku ogrzewania mieszkania prądem, ale są. Można przyjąć, że w sezonie grzewczym koszt ogrzewania 160 metrów kwadratowych powierzchni to około 200 - 400 zł miesięcznie. Średnio dla roku możemy więc przyjąć 1200 - 2000 zł. Jeżeli te koszty porównamy na przykład z olejem opałowym, czy ogrzewaniem prądem, wtedy pompa ciepła zwróciłaby się po 5-15 latach. Jeżeli natomiast porównamy to z węglem, czy ekogroszkiem, wtedy ten czas znacznie rośnie. Nawet do 30-40 lat.

Pamiętajmy jednak, że korzystanie z pompy ciepła powoduje przedostawanie się dużo mniejszych ilości szkodliwych substancji do środowiska. Korzystamy z energii produkowanej przez elektrownie, które dzięki odpowiednim filtrom, dużym restrykcjom oraz efektowi skali produkują dużo mniej substancji na jednostkę ciepła niż własne ogrzewanie węglem.

Zobacz też:

http://www.spytajfachowca.pl/pytanie/165/Ile-kosztuje-instalacja-pompy-ciepla/
http://ogrzewanie.drewnozamiastbenzyny.pl/pompa-ciepla/

Jak zrobić kompostownik, co można kompostować i jak się do tego zabrać

Kompostownik jest idealnym sposobem z jednej strony na wykorzystanie odpadków organicznych, z drugiej na przygotowanie naturalnego i efektywnego nawozu. Jest to jednocześnie przykład procesu, który w naturze trwa wszędzie i nieprzerwanie od samego początku. Każda roślina prędzej czy później obumiera, jej resztki ulegają przemianom, by w końcu stanowić pożywkę czy materiał dla nowych roślin.

Jak zrobić kompostownik?

Przede wszystkim, jeżeli chcemy efektywnie wykorzystywać kompost, powinniśmy mieć przynajmniej dwa kompostowniki. Podczas gdy jeden się zapełnia, w drugim mogą już w pełni zachodzić procesy biologiczne. Po zapełnieniu pierwszego kompostownika, można użyć kompostu z pierwszego i w jego miejscu zacząć formować nowy.

Kompostownik z desek
Kompostownik możemy kupić sami. Najpierw wybieramy odpowiednie miejsce. Nie powinno być zbyt nasłonecznione. Dobrze też, jeżeli jest ogrodzone krzewami od reszty ogrodu. Prawidłowo prowadzony kompostownik ma zapach ściółki leśnej, jednak nie każdy chce, żeby było go widać. Warto jest wybrać miejsce z nieprzepuszczalną glebą, aby deszcz nie wymywał nam substancji organicznych. Z drugiej strony nie możemy doprowadzić do zbyt dużego zawilgotnienia kompostownika, więc warto wybrać miejsce na lekkim wzniesieniu lub zadbać o dostęp powietrza do dna kompostownika od jego ścian.

Kompostownik tworzymy zbijając ze sobą w kształt kwadratu o wymiarach 2x2m (lub mniejszym, jeżeli nie ma potrzeby tak dużego kompostownika). Jak napisałem wyżej, warto zadbać o dopływ powietrza do dna kompostownika, więc zbita skrzynia powinna mieć przerwy między deskami. Wysokość kompostownika może mieć od kilkudziesięciu centymetrów do nawet metra. Nie warto robić wyższych kompostowników, gdyż trudniej nam będzie mieszać ich zawartość.

Na dno kompostownika warto położyć całe gałęzie przysypane później ziemią lub torfem, aby dodatkowo umożliwić dostęp powietrza, podczas, gdy torf pomoże zatrzymywać substancje organiczne przed wsiąkaniem do gleby. Potem możemy wrzucać już zbędne odpady.

Jeżeli kompostownik jest nowy, warto dodać do odpadków trochę dojrzałego kompostu z drugiego kompostownika (na przykład od sąsiada), lub zastosować preparat z odpowiednimi szczepami bakterii.

Co można kompostować?

- opadłe liście
- skoszona trawa (po wrzuceniu warto ją wymieszać z pozostałą częścią kompostu)
- odchody zwierzęce
- resztki z kuchni - herbata, kawa, warzywa (bez mięsa!), obierki warzyw (bez cytrusów)
- owoce opadłe z drzew
- czysty papier i tektura (bez farby)
- popiół z kominka lub grila
- chwasty

Utrzymywanie kompostownika

Przy sprzyjających warunkach z odpadków organicznych wyrzuconych do kompostownika po 8-12 miesiącach powstaje jednolita brązowa próchnica idealna do nawożenia ogródka, a nawet roślin doniczkowych. Ważne jest jednak, żeby odpowiednio zadbać o kompostownik, aby zachodzące w nim procesy przebiegały wystarczająco efektywnie.

Przede wszystkim, powinniśmy co 2 miesiące mieszać zawartość kompostownika, co umożliwi dopływ tlenu oraz zapewni dotarcie mikroorganizmów do wszystkich warstw kompostu. Nie należy też mylić procesów próchnicznych z gniciem. Jeżeli w kompoście wyczuwamy zapach zgnilizny, znaczy to, że kompost jest zbyt wilgotny i powinniśmy go mieszać częściej. Z drugiej strony, jeżeli kompost jest zbyt suchy, należy go polać wodą.

Na zimę warto przykryć kompostownik folią, żeby temperatura nie spadła w nim poniżej zera. Przykryty kompostownik nadal będzie pracował zimą, choć już wolniej.

Należy uważać też na rośliny z widocznymi oznakami chorób. Te należy najpierw spalić, a dopiero później dodać do kompostu, żeby ograniczyć rozprzestrzenianie się szkodliwych mikroorganizmów.

Zobacz ceny gotowych kompostowników

Porównanie żarówek energooszczędnych - czy się opłacają i ile można zaoszczędzić

W żarówkach tradycyjnych większość energii elektrycznej przekształcanej jest w ciepło. Wolfram rozgrzewa się w próżni do 2500 stopni Celsjusza, a efektem ubocznym tak wysokiej temperatury jest wydzielanie światła widzialnego. Tylko 5 % energii dostarczanej żarówce przekształca się w światło. W związku z tak małą wydajnością 1 września 2009 w Unii Europejskiej rozpoczął się proces stopniowego wycofywania tradycyjnych żarówek na rzecz żarówek energooszczędnych. Co możemy na tym zyskać?

Pomijając kwestie ochrony środowiska i spory związane z recyklingiem żarówek energooszczędnych, głównym zyskiem dla nas jest oszczędność prądu i co za tym idzie pieniędzy. Poniżej przedstawiam porównanie kosztów użytkowania różnych rodzajów żarówek. Założeniem jest wygenerowanie tyle światła co tradycyjna żarówka 75W. Do obliczeń założyłem też średnie roczne wykorzystanie żarówki na poziomie 1500 godzin (po 4-5 godzin dziennie) oraz koszt kilowatogodziny równy 0,5 zł.

Na wstępie chciałbym zaznaczyć jeszcze, że wydajność, trwałość i cena żarówki zależy od producenta. Poniższe szacunki są bardzo zaokrąglone, ale nawet w takiej formie mogą efektywnie pokazać porównanie różnych źródeł światła.

Żarówka tradycyjna
Żarówka tradycyjna o mocy 75 W

Cena żarówki: 2 zł
Wytrzymałość: 1000 godzin
Roczny koszt prądu: 56 zł
Roczny koszt prądu z ceną 2 żarówek: 60 zł
Koszt dla 5 lat z ceną 8 żarówek: 296 zł



Żarówka halogenowa
Halogen o mocy 40W

W sprzedaży dostępne są też lampy halogenowe z gwintem takim jak w standardowych żarówkach. Halogeny działają podobnie jak żarówki, z tym, że żarnik umieszczony jest w gazie, a nie w próżni, co podnosi jego wydajność. Lampy halogenowe są najbardziej zbliżone tradycyjnym żarówkom.

Cena żarówki: 10 zł
Wytrzymałość: 2000 godzin
Roczny koszt prądu: 30 zł
Roczny koszt prądu z ceną 1 żarówki: 40 zł
Koszt dla 5 lat z ceną 4 żarówek: 190 zł


Świetlówka energooszczędna
Świetlówka o mocy 14 W

W świetlówce zasada działania jest już inna. Świetlówka wypełniona jest oparami metali, a światło wytwarzane jest dzięki wyładowaniu elektrycznemu na całej długości rury. Dzięki temu świetlówki wydzielają znacznie mniej ciepłą i są przez to bardziej efektywne niż żarówki tradycyjne. Wadą jest miganie światła z częstotliwością zmian napięcia prądu (50 razy na sekundę).

Cena żarówki: 10 zł
Wytrzymałość: 10 000 godzin
Roczny koszt prądu: 10 zł
Roczny koszt prądu z ceną 1 żarówki: 20 zł
Koszt dla 5 lat z ceną 1 żarówki: 62 zł

Lampa LEDLampa LED o mocy 3,5 W

Najnowszym rodzajem zamiennika żarówek są lampy składające się z kilkudziesięciu diod LED. W diodach światło wytwarzane jest w półprzewodnikach, co sprawia, że lampy tego typu cechuje bardzo wysoka skuteczność. Wadą tego typu światła jest ograniczony kąt świecenia - praktycznie w jednym kierunku. Ponadto, jeszcze nie wynaleziono tak mocnych diod, żeby mogły zastąpić żarówki tradycyjne. Najmocniejsze lampy - o mocy 3,5 W stanowią odpowiednik 60W żarówek.

Cena żarówki: 15 zł
Wytrzymałość: 50 000 godzin
Roczny koszt prądu: 3 zł
Roczny koszt prądu z ceną 1 żarówki: 18 zł
Koszt dla 5 lat z ceną 1 żarówki: 30 zł

Podsumowanie

Żarówki LED z uwagi na niską moc i ograniczony kąt świecenia nie są jeszcze dostatecznie dobrą alternatywą dla żarówek tradycyjnych. Z pozostałych dwóch - jeżeli nie przeszkadza nam jakość światła (miganie) świetlówek, wtedy najkorzystniej jest je właśnie wybrać. W ciągu 5 lat na jednej takiej świetlówce możemy oszczędzić 240 zł. Jeżeli przyjmiemy, że w domu mamy 5 takich żarówek, to oszczędność wzrośnie do 1200 zł.

Zobacz też dyskusję na forum:
http://www.spytajfachowca.pl/pytanie/162/Czy-zarowki-energooszczedne-swietlowki-sie-oplacaja/
http://www.spytajfachowca.pl/pytanie/161/Czy-zarowki-LED-sie-oplacaja/

Indyjskie orzechy piorące - alternatywa dla chemii

Ostatnio coraz bardziej popularne stają się alternatywne, naturalne środki czystości. Niewątpliwym hitem sezonu są indyjskie orzechy piorące. O tym, że przeżywają one właśnie rozkwit w Polsce, może chociażby świadczyć liczba aukcji tych produktów na Allegro: http://allegro.pl/listing.php/search?string=orzechy&category=49877.

Orzechy Sapindus mukorossi pochodzą z Indii, a swoje właściwości czyszczące zawdzięczają saponiny, która jest naturalnym detergentem. Substancja ta wykazuje właściwości odtłuszczające i czyszczące, i wydziela się z orzechów po zanurzeniu ich do wody. Przepołowione orzechy wystarczy włożyć w woreczku do prania, a bez proszku wyczyścimy ubrania i nadamy im naturalną miękkość i ładny zapach.

Orzechy piorące
Źródło: http://orzechypiorace.com.pl
Indyjskie orzechy piorące nadają się również do mycia naczyń, włosów oraz wszystkich zadań związanych z czystością w gospodarstwie domowym. Oczywiście wtedy należy najpierw przygotować odpowiedni ług poprzez gotowanie orzechów i późniejszą filtrację.

Orzechy można wykorzystywać wielokrotnie, aż do utraty ich barwy, co jest oznaką całkowitego wypłukania saponiny.

Co ciekawe, orzechy piorące są też dużo tańsze od innych środków czystości. Kilogram orzechów kosztuje niewiele ponad 30 zł (z dostawą), a starcza na co najmniej pół roku prania i stosowania w gospodarstwie.

Jak jeździć ekologicznie? Jak oszczędzać paliwo

Eco driving to rodzaj jazdy, a zarazem nurt, który mimo, że pojawił się już w latach 90, to prawdziwą popularność zyskał stosunkowo niedawno. Eco driving polega na inteligentnej i oszczędnej jeździe samochodem i pozwala na oszczędność nawet do 30% paliwa.

Ale na czym polega eco driving? Jak jeździć ekologicznie?

Jest kilka zasad, które może wpoić sobie każdy kierowca. Przestrzeganie wszystkich tych zasad pozwala oszczędzić paliwo, a w rezultacie zmniejszyć koszty i emisję szkodliwych substancji do środowiska.
- Przede wszystkim o ile nie przyspieszamy, to powinniśmy jechać na najwyższym możliwym biegu. Nawet na piątce przy prędkości 50 km/h. Dzięki temu przy takiej samej prędkości silnik będzie miał mniejsze obroty, a co za tym idzie będzie spalał mniej paliwa.
Wskaźnik paliwa
- Ale jeżeli przyspieszasz, to wciskaj pedał gazu prawie do końca i szybko zmieniaj biegi. Pozwoli to na szybkie osiągnięcie najbardziej optymalnej prędkości.
- Jeżeli widzisz przed sobą czerwone światło, zdejmij nogę z gazu. Nie ma sensu przyspieszać, jeżeli wiesz, że za chwilę będziesz miał hamować.
- Zwalniając nie wrzucaj luzu. Lepiej hamować silnikiem i dojechać do skrzyżowania na zredukowanym biegu. Wtedy zużycie paliwa wynosi 0, podczas gdy na luzie silnik pobiera niewielkie ilości paliwa.
- Staraj się nie przekraczać 110 km/h na autostradzie. Z uwagi na znaczny wzrost oporu powietrza, przyspieszenie do 140 km/h powoduje wzrost zużycia paliwa o ponad 20%.

Jak działa samochód hybrydowy? Na czym polega napęd

Ogólne określenie napędu hybrydowego oznacza wykorzystanie kilku źródeł energii do napędzania pojazdu. Zazwyczaj jest to energia z silnika spalinowego oraz energia elektryczna. Natomiast już samo wykonanie napędu zależy od producenta i modelu samochodu.

Może to być odzyskiwanie energii z hamowania i przekształcanie jej w prąd, który później napędza silnik elektryczny wspomagający samochód podczas ruszania. Mogą to być też bardziej zaawansowane systemy włącznie z całkowitym wyłączeniem silnika spalinowego gdy samochód stoi w korku. Wtedy samochód porusza się jedynie dzięki silnikowi elektrycznemu.

Toyota Prius,
źródło: http://www.toyotaclub.hg.pl/priustt.htm 
Chyba najbardziej popularnym samochodem hybrydowym jest Toyota Prius. System napędowy składa się z silnika spalinowego, silnika elektrycznego, generatora, zestawu baterii niklowo-metalowo-wodorowych, rozdzielacza energii i systemu kontroli. Przy ruszaniu lub jeździe przy małych prędkościach (na przykład w korkach) samochód napędzany jest jedynie przez silnik elektryczny. Silnik spalinowy jest wtedy wyłączony. Zostaje włączany przy większych prędkościach, gdy silnik elektryczny nie byłby już na tyle wydajny, oraz w przypadku konieczności ponownego naładowania baterii. Baterie są też ładowane przy hamowaniu. Wtedy część energii, którą normalnie pochłonęłyby klocki hamulcowe i oddały w postaci ciepła, jest przenoszona do generatora i przetwarzana w prąd do ładowania baterii.

Silnik hybrydowy w Toyocie pozwala na obniżenie zużycia paliwa nawet do 3,5 - 5 litrów na 100 km.

Zobacz też:
http://www.drewnozamiastbenzyny.pl/samochody-o-napedzie-hybrydowym/

Jak działa kolektor słoneczny

Kolektor słoneczny (nie mylić z panelami słonecznymi czy ogniwami fotowoltanicznymi) to urządzenie, które składa się z umieszczonych w próżni rurek przez które przepływa woda. Dzięki temu, że kolektory słoneczne montuje się na dachach od strony najbardziej nasłonecznionej, promienie słoneczne ogrzewają przepływającą przez kolektor wodę i nagrzewają ją do pożądanych temperatur.

Kolektor słoneczny płaski, źródło: http://postcarbon.pl/
Kolektory słoneczne najczęściej stosuje się do ogrzewania podłogowego lub jako wsparcie dla innych źródeł energii do ogrzewania ciepłej wody użytkowej. Ze względu na zbieżność największej efektywności z czasem wykorzystania kolektory słoneczne idealnie sprawdzają się do ogrzewania wody w basenie, co w naszej strefie klimatycznej jest niezbędne, jeżeli chcemy sobie pozwolić na odpowiedni komfort.

Według różnych źródeł kolektory słoneczne mogą zapewnić ciepło do ogrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości od kilkunastu procent zimą do nawet 90-95% latem. Koszt instalacji systemu kolektorów dla czteroosobowej rodziny to kilkanaście tysięcy złotych.

Zobacz też
Jak działa kolektor słoneczny